Марына Яраховіч "БН”
Дрэвы забылі пра буры і страты,
Раны свае загаіла зямля.
Толькі нічога забыць не магла ты,
Памяць мая…
 Колькі помнікаў, мемарыяльных комплексаў, музеяў адкрыта ў памяць пра ахвяр Вялікай Айчыйнай вайны? Не пералічыць… А пра колькі спаленых мясцін і загінулых ад рук фашысцкіх катаў людзей мы не ведаем? Напэўна, столькі ж… І таму гэтак важна сёння не забываць, рабіць усё магчымае дзеля таго, каб такія важныя для нас, мінуўшчыны і будучыні падзеі, людзі, мясціны не забываліся, а вывучаліся і заўсёды заставаліся ў цэнтры ўсеагульнай увагі. Гэтае пытанне ўсхвалявала і сям’ю Бранавіцкіх, продак якіх, Мікалай Паўлавіч, 15 лютага 1943 года змог паз
...
Читать дальше »
|
Наталья Янковская
 Многим ли удастся прожить свою жизнь так, как её прожил американский поэт и прозаик Стивен Крейн? Его жизнь прервалась в 29 лет, однако он сделал слишком много, чтобы его имя потерялось в водовороте истории: два сборника стихов, роман «Алый знак доблести» и ставшая классикой новелла «Шлюпка в открытом море». Крейн был и остается непревзойденным мастером короткого рассказа, у которого учились Хемингуэй, Фолкнер и Драйзер. Как поэт Крейн определил пути развития англоязычной поэзии на целое столетие. Его влияние признавали Карл Сэндберг, Уильям Карлос Уильямс, Томас Стернз Элиот. В центре лирики Крейна всегда стоит Человек, которого разрывают на части две противоположные ст
...
Читать дальше »
|
Юлия Новикова
 "Маленькая,
словно птичка-крапивник, с глазами, цвета вишен, которые гости
оставляют на дне бокалов", — так описывала себя Эмили Дикинсон. "Женщина
с легкой походкой, тихим детским голосом и быстрым умом", — так
воспринимали ее современники. "У нее был капризный интеллект и
широчайшие духовные запросы", — замечают критики XX века. В Амхерсте, ее
родном городе, Эмили стала чем-то вроде местной "городской
сумасшедшей": не выходила из дома, общалась через полуприкрытую дверь,
пекла свой знаменитый кокосовой пирог и спускала его в корзине на
веревочке уличным детям. Какой она была на самом деле?
Эмили Элизабет Дикинсон (1830 - 1886) - одна из наи
...
Читать дальше »
|
Лілія Ваўчок, Цімафей Малахоўскі
 Прыказкі ўваходзяць у наша жыццё разам з матчыным словам. Мы іх запамінаем з размоў, з гутарак, з жывой беларускай гаворкі, слухаючы казкі, песні, легенды, паданні, чытаючы мастацкія творы. Яны захапляюць увагу слухача і чытача тым, што маюць кароткую, лаканічную форму і яркі, змястоўны сэнс. Славутым фалькларыстам Г.Л. Пермяковым быў прапанаваны тэрмін "асабісты парэміялагічны фонд”, які заключае ў сабе ўсё тое багацце прыказак і прымавак, якія выкарыстоўваюцца дадзеным прадстаўніком традыцыі на працягу жыцця. Гэты фонд у адных налічвае дзесяткі, у іншых – сотні, у асобных – больш тысячы парэміялагічных адзінак. Мала таго, найбольш таленавітыя, творчыя асобы здольныя сам
...
Читать дальше »
| |
